Przed województwem mazowieckim nowe wyzwania w obszarze zdrowia. Dostrzegając wagę problemu, jakim w obecnych czasach jest udar mózgu, samorząd Mazowsza powołał do życia Zespół ds. Organizacji Endowaskularnego Leczenia Ostrego Udaru Niedokrwiennego Mózgu. 

Udar mózgu jest trzecią co do częstości przyczyną zgonu i najczęstszą przyczyną trwałej niesprawności u dorosłych.

Zadaniem zespołu będzie analiza obecnej sytuacji w obszarze leczenia pacjentów po ostrych udarach niedokrwiennych oraz utworzenie, na bazie podmiotów leczniczych, dla których organem prowadzącym jest Samorząd Województwa Mazowieckiego, ośrodków kompleksowego leczenia takich pacjentów. Nową metodą leczenia udarów niedokrwiennych jest zabieg trombektomii mechanicznej polegającej na usunięciu skrzepu z naczynia pacjenta. W tej metodzie liczy się czas. Zabieg musi być wykonany w przeciągu 8 godzin od wystąpienia udaru. Dlatego tak ważna jest diagnostyka i precyzyjne działanie. Obecnie taki zabieg w obrębie województwa mazowieckiego wykonują dwa ośrodki: Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie oraz Samodzielny Publiczny Szpital Zachodni im. św. Jana Pawła II w Grodzisku Mazowieckim.

W skład Zespołu ds. Organizacji Endowaskularnego Leczenia Ostrego Udaru Niedokrwiennego Mózgu, który został powołany na podstawie Zarządzenia nr 82/19 Marszałka Województwa Mazowieckiego z 5 czerwca br., wchodzą :

  • Paweł Obermeyer – radny województwa mazowieckiego – Przewodniczący Zespołu;
  • prof. dr hab. med. Jerzy Walecki – konsultant krajowy w dziedzinie radiologii i diagnostyki obrazowej – członek zespołu;
  • dr hab. med. Adam Kobayashi – konsultant wojewódzki w dziedzinie neurologii – członek zespołu;
  • dr n. med. Mariusz Głowacki – specjalista neurochirurg – członek zespołu;
  • Agnieszka Gonczaryk – dyrektor Departamentu Zdrowia i Polityki Społecznej Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego w Warszawie – członek zespołu.

W dniu 13 września w Specjalistycznym Szpitalu Wojewódzkim w Ciechanowie, odbyło się wyjazdowe posiedzenie Zespołu.

– Zadaniem Zespołu na teraz jest ocena ilości i zaangażowania kadry w pięciu wojewódzkich szpitalach. Za sprawą działań zespołu uda nam się stworzyć w szpitalach na Mazowszu sieć oddziałów, w których będą świadczone zabiegi leczenia udaru niedokrwiennego mózgu. Między 10 a 20 proc. udarów na Mazowszu kwalifikuje się do leczenia zabiegiem trombektomii, dlatego mam nadzieję, że jeszcze w tym roku pierwsze efekty pracy naszego zespołu będą dostrzegalne i że uratujemy dużą liczbę pacjentów, którzy do tej pory ze względu na odległość nie mieli dostępu do tak specjalistycznego leczenia – podkreślił przewodniczący zespołu Paweł Obermeyer. 

 

 

 

Wymiana starych, nieekologicznych piecy, nowy układ energetyczny w ciechanowskim szpitalu oraz nowoczesna edukacja w szkołach to główne założenia 10 projektów, które decyzją Zarządu Województwa Mazowieckiego otrzymają łącznie przeszło 14,3 mln zł dofinansowania z RPO WM 2014–2020.

Umowy z beneficjentami podpisał 2 września Marszałek Adam Struzik. W wydarzeniu udział wzięła Elżbieta Szymanik - Zastępca Dyrektora Mazowieckiej Jednostki Wdrażania Programów Unijnych oraz radny Województwa Mazowieckiego Konrad Wojnarowski.

 

Oszczędzanie energii

 

Dzięki środkom unijnym, w Specjalistycznym Szpitalu Wojewódzkim w Ciechanowie powstanie nowy system trigeneracyjny.

To skojarzony system technologiczny, pozwalający na wytworzenie energii cieplnej, mechanicznej, bądź elektrycznej, jak i chłodu użytkowego.

Układ będzie zasilany  paliwem gazowym i będzie zsynchronizowany z siecią zakładu energetycznego. Realizacja projektu pozwoli na zmniejszenie kosztów zaopatrzenia w ciepło i energię. Dodatkowo jest to projekt ekologiczny, redukujący emisję dwutlenku węgla do atmosfery.

 

Tytuł projektu: Zwiększenie efektywności energetycznej budynków należących do Specjalistycznego Szpitala Wojewódzkiego w Ciechanowie

Beneficjent: Specjalistyczny Szpital Wojewódzki w Ciechanowie

Całkowita wartość projektu: 6,9 mln zł

Kwota dofinansowania: 4,7 mln zł

Działanie 4.2 Efektywność energetyczna

 

źródło : www.mazovia.pl

         W ciechanowskim szpitalu, dwaj kardiolodzy interwencyjni dr Józef Jodkowski i dr Przemysław Kwasiborski, przeprowadzili w dniu  7 sierpnia pierwsze zabiegi angioplastyki wieńcowej z rotablacją  u dwóch chorych, którzy już następnego dnia zostali wypisani do domów

 

         Ciągły postęp i doskonalsze metody leczenia chorób układu sercowo-naczyniowego sprawiają, że zabiegi poszerzania tętnic wieńcowych są możliwe do wykonania u coraz bardziej obciążonych pacjentów. Zabiegi tego typu wykonywane są u chorych z licznymi zdrowotnymi obciążeniami dodatkowymi oraz u osób w sędziwym wieku.

         Klasyczne metody interwencyjnego leczenia choroby wieńcowej obejmują poszerzenie światła tętnicy wprowadzonym do naczynia balonikiem oraz wszczepienie stentu.

         Wraz z wiekiem człowieka zwiększa się ryzyko pojawienia się choroby wieńcowej oraz narasta stopień uwapniania blaszek miażdżycowych, które stają się bardzo twarde. Z analogiczną sytuacją mamy do czynienia u pacjentów cierpiących dodatkowo na cukrzycę czy niewydolność nerek, które przyspieszają postęp miażdżycy i wapnienie tętnic wieńcowych, co często sprawia, że poszerzenie ich klasycznymi metodami, z wykorzystaniem balonów może być niemożliwe. Bywa, że nawet zastosowanie dedykowanych balonów wysokociśnieniowych rozprężanych wewnątrz naczynia do ciśnienia powyżej 20 atmosfer nie powoduje poszerzenia masywnie zwapniałej zmiany.

Niepełne poszerzenie zmiany jest przyczyną niewłaściwego rozprężenia stentu, co dramatycznie zwiększa ryzyko zawału serca w przebiegu zakrzepicy lub restenozy we wszczepionym stencie,

         Dotychczas chorzy ze zmianami miażdżycowymi tego rodzaju byli kwalifikowani do operacji wszczepienia by-passów lub całkowicie dyskwalifikowani z leczenia interwencyjnego.

 

         Alternatywą dla takiej grupy pacjentów jest zabieg rotablacji, który wykonywany jest przezskórnie, nie wymaga znieczulenia ogólnego, ani rozcinania klatki piersiowej.

         Rotablacja, czyli rozwiercenie zmiany w tętnicy wieńcowej wykonywana jest za pomocą wprowadzanego do wewnątrz naczynia wysokoobrotowego wiertła pokrytego drobinami diamentu. W procesie wiercenia ściera się uwapnioną składową blaszki, zmniejszając jej objętość i twardość. Rotablacje najczęściej wykonuje się jednorazowo w jednym naczyniu, w zmianie, która powoduje istotne zwężenie o długości nieprzekraczającej 25 mm.

         Przeciwskazaniami do przeprowadzenia rotablacji są: obecność widocznej skrzepliny, okluzja naczynia z brakiem możliwości jej pokonania prowadnikiem, ostatnie drożne naczynie wraz z upośledzoną funkcją wyrzutową lewej komory. Rotablacja jest procedurą stosowaną w przypadkach, gdzie zawodzą klasyczne metody kardiologii interwencyjnej. W porównaniu z klasyczną angioplastyką wieńcową stwarza nieco większe ryzyko powikłań okołozabiegowych. Najczęstszym z nich jest przejściowa, odruchowa hipotonia oraz przejściowo zwolniony przepływ w leczonej tętnicy.  Zjawisko no-reflow i inne poważniejsze powikłania zdarzają się relatywnie rzadko. Najczęściej chorzy poddawani angioplastyce wieńcowej z rotablacją już następnego dnia są wypisywani do domu.

 

         opr.dr Przemysław Kwasiborski